Ludologia to dziedzina nauki, która interesuje osoby, które grają w gry wideo. Termin “ludologia” powraca co jakiś czas w kontekście akademickim.
Dzisiaj spróbujemy odmitologizować to pojęcie i odpowiedzieć na kilka pytań, aby przybliżyć podstawowe założenia tej dziedziny nauki. Groznawstwo, czyli nauka o grach, to młoda dziedzina, ale jej korzenie sięgają pierwszej połowy XX wieku.
Prapoczątki ludologii można doszukiwać się w wydanym w 1938 roku tekście “Homo ludens” autorstwa Huizingi, który zawierał wiele teorii i założeń. Pięć cech charakteryzujących grę według Huizingi to: dobrowolność, ograniczenia, zamknięta przestrzeń i czas, brak korzyści materialnych oraz konsekwencje złamania reguł.
Gry różnią się od codziennych obowiązków i życia, ponieważ występują w zamkniętych granicach i posiadają własne zasady oraz konsekwencje. Brak jednoznacznych korzyści materialnych odróżnia “czystą” grę od np.
hazardu. Mimo że te cechy mogą nie do końca pasować do gier wideo, wyznaczyły one pewien sposób myślenia, z którego korzystali naukowcy przez kolejne dekady.
Nazwa “ludologia” wywodzi się od łacińskiego słowa “ludus”, które oznacza grę lub zabawę. Mimo że groznawstwo jest często klasyfikowane w kontekście kulturoznawstwa i teorii mediów, to pozostaje dziedziną interdyscyplinarną.